Publicaties
Artikel – Een schepje erbovenop
Voorwaardelijk pensioen is een aanvullend pensioen dat de pensioenaanspraken van de reguliere pensioenregeling verhoogt. Sociale partners kunnen deze arbeidsvoorwaarde collectief overeenkomen. Toen de pensioenleeftijd in 2005 in één klap naar 65 jaar ging, gebeurde dit veel. Bij uitdiensttreding blijft het voorwaardelijk pensioen echter niet automatisch overeind. Er moet actie worden ondernomen om het voorwaardelijke pensioenspaarpotje te behouden.
Boek: ‘Pensioenoplossingen bij ontslag, gevolgen en mogelijkheden uitgebreid behandeld’
Het op 28 maart 2018 verschenen boek ‘Pensioenoplossingen bij ontslag, gevolgen en mogelijkheden uitgebreid behandeld’, is geschreven in de taal van de HRM-manager en is in de voetnoten volledig juridisch onderbouwd. Verkrijgbaar via Uitgeverij Paris te Zutphen.
Whitepaper – Minder werken voorafgaand aan pensioen 2018
Uit onderzoek dat Wijzer in geldzaken in 2018 heeft uitgevoerd blijkt dat 71% van de beroepsbevolking gemiddeld 7,5 jaar voor het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd minder wil werken. In het onderzoek wordt niet op de (on)mogelijkheden van de aangedragen oplossingen ingegaan. Daar gaat deze whitepaper wel op in, waar mogelijk in samenhang met elkaar en aangevuld met andere opties.
Artikel – Behoud voorwaardelijk pensioen bij ontslag
In 2005 werd de pensioenleeftijd, in die tijd vaak zestig jaar, naar 65 jaar verhoogd. Deze verslechtering van de arbeidsvoorwaarden kon (gedeeltelijk) worden gecompenseerd met extra voorwaardelijk pensioen. Echter, zolang dit pensioen niet is gefinancierd, blijft het voorwaardelijk en komt het bij een ontslag of faillissement te vervallen. Of toch niet? Dit artikel geeft u handvatten om het voorwaardelijk aanvullende pensioen waar mogelijk bij ontslag te behouden voor een werknemer.
Artikel – Het in rekening brengen van informatie-/advieskosten
De politiek verwacht dat het langer en minder defensief doorbeleggen, zelfs in de uitkeringsfase, een positief effect zal hebben op de hoogte van het uiteindelijke pensioen. Dit leidt tot een toename van de keuzemogelijkheden en informatieverplichtingen. Tevens nemen de kosten toe. Naar schatting hebben de communicatieverplichtingen tussen 2002 en 2012 minstens 3,2 miljard euro gekost. In dit artikel beantwoord ik niet de vraag naar de mate van effectiviteit van de informatieverplichtingen en keuzevrijheden. Wel of het mogelijk is dat de informatie-/advieskosten door de gebruiker individueel worden gedragen. Relevant want een verhoogd kostenbewustzijn kan tot lagere kosten en een hoger pensioen leiden.